الحراء

مردم شناسی

مردم شناسی علم جدید و جذابی  ازرشته‌های علوم اجتماعی است است که البته نه عوام با آن آشنایی دارند و نه خواص به خوبی آن را می‌شناسند. حتی در بین فارغ التحصیلان  علوم انسانی و علوم اجتماعی به خوبی تبیین نشده است. این امر از سویی به مظلومیت علوم اجتماعی واز سوی دیگر به تاریخ کشدار و پرمناقشه این علم بر می‌گردد. بسیاری از کارشناسان، این علم را معادل جامعه شناسی می‌دانند. اما واقعیت این است که انسان شناسی فرهنگی (مردم شناسی) بطور کلی مردم شناسی  دو لحاظ روش  شناسی وقلمرو مطالعه با جامعه شناسی تفاوت دارد.

روشی که در مطالعات جامعه شناسی بکار می‌رود اصطلاحا روش پهنانگر یا پهنائی نامیده می‌شود در حالیکه در مردم شناسی از روش ژرفائی یا ژرفانگر استفاده می‌نمایند. اما از لحاظ قلمرو مطالعه، جامعه شناسی جوامع تطور یافته اعم از صنعتی و سنتی را مورد مطالعه قرار می‌دهد، در حالیکه مردم شناسی، عمدتا به مطالعه در جوامع ابتدایی یا تطور نیافته می‌پردازد، ضمن آنکه از روش مردم شناسی برای مطالعه خرده فرهنگهای قومی، زبانی، مذهبی در درون جوامع تطور یافته نیز استفاده می‌شود. در واقع موضوع اصلی مردم شناسی مقوله فرهنگ است.